Przez wiele lat zdobywałam swoje doświadczenie. Pracowałam od dzieciństwa i często zaczynałam od najprostszych zadań. Nie boję się tego i mam szacunek do każdego zajęcia. Jednak całkiem często nagrodą za zaangażowanie było oddawanie mi bardziej wymagających stanowisk. Całkiem szybko zarządzałem innymi ludźmi. Wówczas przekonałam się że kluczowym zjawiskiem w którym uczestniczę jest:
Odpowiedzialność.
Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.
Antoine de Saint-Exupéry, Mały Książę
…co jednak oswajam w pracy:
Według mnie najbardziej przestrzeń komunikacji i zaufania. To są trudne do odkrycia niuanse które łączą nie tylko pracowników ale także klientów z firmą. To te intuicyjne momenty które powodują że ktoś chce z nami podjąć współpracę albo czuje obawy. Nie da się tym zarządzać tylko w twardy sposób ale jednocześnie można to zdiagnozować i poznać.
To są jednak te elementy które ostatecznie zdecydują o istnieniu kogoś na rynku. Obok realnych twardych usług lub produktów ocenianych przez pryzmat użyteczności, dostępności i ceny – pozostanie właśnie aspekt odpowiedzialności. Będzie decydujący na najwyższym poziomie istnienia organizacji. Dlaczego jednak nie zacząć z nim od początku?
Od kilku lat żyjemy w kulturze odpowiedzialności. Cywilizacja zachodnia dojrzała do tego aby wypełnić zobowiązanie wobec świata w trudnym momencie. Jednak nie możemy przekonać do odpowiedzialności innych sami nie będąc dobrym przykładem.
Ta kategoria może być atutem i siłą. Może być tym co nas łączy i wzmacnia. Czymś fundamentalnym dla ludzi połączonych wspólnym wysiłkiem.
Być człowiekiem to właśnie być odpowiedzialnym. To znać uczucie wstydu w obliczu nędzy, nawet tej nędzy, której nie jesteśmy winni. To odczuwać dumę ze zwycięstwa odniesionego przez kolegów. To czuć, kładąc swoją cegłę, że się bierze udział w budowaniu świata.
Antoine de Saint-Exupéry
0 Comments